“De koning is onschendbaar, de minister is verantwoordelijk” is een belangrijk uitgangspunt in het staatsrecht. Zonder overleg met de minister kan de koning geen handelingen verrichten. De minister moet te allen tijde op de hoogte zijn van het doen en laten van de koning. Alleen op die manier is de bevolking beschermd tegen het wangedrag van de koning. Omdat het gedrag van de koning zich nu eenmaal niet exact laat voorspellen. 

“Het kind is onschendbaar, de ouders zijn verantwoordelijk” zou een belangrijk uitgangspunt kunnen zijn in het Jeugdrecht. Zonder overleg met de ouders kan het kind geen handelingen verrichten. De ouders moeten te allen tijde op de hoogte zijn van het doen en laten van het kind. Alleen op die manier kan de maatschappij worden beschermd tegen het wangedrag van het kind. Omdat het gedrag van het kind zich nu eenmaal niet exact laat voorspellen. 

“Wat het kind niet is voorgedaan of aangeleerd, kan het kind later nooit in praktijk brengen”. Ook dit uitgangspunt is van groot belang om het gedrag van kinderen te kunnen beoordelen. Het is ook van belang om te onderzoeken waar de ouders al dan niet hebben gefaald in het proces van de opvoeding. 

Een zoon van 27 jaar pleegt drie moorden, een zoon van 21 jaar handelt in drugs, 

een zoon van 15 jaar overvalt een woonboot, een zoon van 16 jaar pleegt een straatroof. Dit zijn de actueelste voorbeelden van recent crimineel wangedrag. 

Aan ons de taak om op zoek te gaan naar het moment waarop het mis ging. Waar, wanneer en waarom heeft het bij deze jongens aan het goede voorbeeld ontbroken? Waarom willen wij zo graag meehuilen met het veroordelen van het wangedrag? Waarom zijn wij niet geïnteresseerd in de vraag waarom, wanneer en waar wij deze jongens in de steek hebben gelaten? Of denkt u echt dat een kind  als crimineel geboren kan worden? 

Share