De kleinste vorm van ontkenning leidt tot de kleinste vorm van geweld. Naarmate de ontkenning groeit, groeit het geweld. Ontkenning en geweld zijn onlosmakelijkmet elkaar verbonden.
Heel veel deelnemers aan de Project X Party hebben laten zien hoe lang zij ontkend zijn geweest. Hoeveel agressie daardoor in hun hoofden lag opgeslagen.
En dat de ontkenning door politie en ME in Haren heeft gefungeerd als de druppel op de emmer. En die emmer moet dan in één keer leeg. Helemaal leeg. Dat is gebeurd.
Hetzelfde is de grensrechter in Almere overkomen. Hij is betrokken bij een wedstrijd waarin te veel ontkende kinderen bij elkaar in één elftal zitten. Hij weet niet hoeveel agressie in die kinderen ligt opgeslagen. Hij doet zijn werk als grensrechter. Maar ergens is een druppel over de emmer gelopen. En hij is de klos. De emmer moet leeg. Helemaal leeg. Dat is gebeurd.
Het geweld van de Revolutie van 1789 is het directe gevolg van de culturele, maatschappelijke, spirituele en vooral christelijke ontkenning van de vrouw.
Ontkenning van eeuwen en eeuwen leidt tot een Revolutie van ongekende omvang. De Islamitische samenleving rond de Middellandse Zee maakt die Revolutie nu mee. Ook daar gaat het over de ontkenning van de vrouw, in welk opzicht dan ook.
In de opera La Clemenza dit Tito stelt Wolfgang Amadeus Mozart de vraag aan de orde, hoe wij op dit geweld moeten reageren. Is repressie en straf de beste oplossing? Of moeten wij juist kiezen voor communicatie en empathisch vermogen? Mozart kiest voor het laatste. Zoals alle vrouwen na de Revolutie van 1789 hebben gekozen voor erkenning, empathisch vermogen en communicatie.
Omdat repressie een verschrikkelijke vorm van ontkenning is. Omdat repressie op termijn opnieuw groot geweld zal uitlokken. Zo wordt Titus een Titaan. Omdat hij de repressie kon ontkennen. De clementie was zijn zegen.